Op basis van anamnese, vragenlijsten, klachtregistraties en hints die de patiënt/ cliënt geeft naar mogelijke onderliggende stressoren, stelt de psychosomatiek therapeut een psychosomatische werkdiagnose op, waarin de biopsychosociale dimensies worden ingevuld in termen van het SCEGS-acroniem: Soma, Cognities, Emoties, Gedrag en Sociaal. Activerende stressoren worden expliciet vermeld, met bijbehorende cognities, emoties en gedrag. Spanningshoofdpijn kan bijvoorbeeld worden gelinkt aan onderliggende kopzorgen.
In een onderzoek onder psychosomatiek therapeuten kwam naar voren dat stressoren vaak liggen in alledaagse zorgen van dagelijkse bezigheden (huishouden, arbeid, sport en opleiding) en gezins- en familieomstandigheden, met 1) als disfunctionele cognities ‘moetisme’ en negatief zelfbeeld, 2) als disfunctionele emoties ingehouden ergernissen, overmatig verantwoordelijkheidsgevoel, (faal)angst, verdriet, onverwerkte rouw, weinig zelfvertrouwen, en 3) als disfunctioneel gedrag perfectionisme, moeite om grenzen te voelen en aan te geven, roofbouw en disfunctioneel emotiecoping (zoals bagatelliseren).
De psychosomatiek behandeling is een multimodale integratie van lichaamsgerichte en cognitief-gedragsmatige interventies. Doel is klachtvermindering/herstel door 1) te werken aan disfunctionele cognities en emoties, 2) verbeteren van coping en veerkracht, en 3) verbeteren van aarden, ademhaling en ontspanning. De behandeling is gericht op oorzaken en gevolgen van klachten, op precipiterende en perpetuerende factoren. Psychosomatiek therapeuten van NPSN slaan de brug tussen lichaam en geest, tussen de lichamelijke klachten en de psychosociale factoren die de klachten uitlokken, veroorzaken, in stand houden of verergeren. Bijgevoegde casuïstiek beschrijft de psychosomatische diagnostiek en behandeling van een 28-jarige vrouw met aanhoudende buik- en nekklachten.
Word lid van NPSN
Inleiding